REVISTA ABRIL

O espazo artístico CUBO pecha as súas portas

Hai un mes Alfons Freire, a persoa detrás do espazo artístico e expositivo CUBO, anunciaba que Paisaxe e memoria sería a última mostra do local, pois decidira cesar a súa actividade tras catro anos. Os motivos, como é habitual neste tipo de decisións, son variados: a pandemia, a reducción de visitantes, a ausencia de axudas por parte dos organismos… Quedamos con Freire en CUBO para dialogar sobre este adeus.

En novembro de 2018 botaba a andar CUBO, un espazo artístico e expositivo aberto a novas ideas e novas formas de crear e presentar a arte. Detrás deste proxecto estaba Alfons Freire, artista e pensador nado en Vigo e criado en Barcelona. Freire quería trasladar á cidade olívica un concepto multidisciplinar moi habitual en Cataluña: “A idea tivo moi boa acollida naquel momento”, lembra, e destaca o apoio do Ateneo Atlántico e do crítico de arte Carlos Bernárdez. “A primeira exposición foi un ir e vir de xente constante, sorprendeume moitísimo”, comenta o licenciado en Filosofía. Así, CUBO acolleu entre as súas brancas paredes mostras, conferencias, presentacións de libros e mesmo actuacións musicais.

Sen ser economicamente boiante, o proxecto camiñaba a bo ritmo e cunha resposta positiva, reducida pero constante. Como tantos outros negocios, a pandemia causada pola covid-19 supuxo un antes e un despois no seu devir. “Estreamos unha exposición de dous artistas e á semana seguinte nos encerraron”, recorda con tristura. A partir dese momento nada foi igual. Tras semanas coa persiana baixada, a volta á nova normalidade foi moito máis longa e custosa do esperado, con numerosas restriccións a nivel de aforo e horarios. En xullo de 2020, Freire valorou expandir CUBO nunha nave industrial situada no Calvario (+CUBO levaría por nome), onde poder realizar exposicións nun amplo espazo e compartir o lugar con outros artistas locais: “O sitio era estupendo para crear un foco cultural importante”, describe.

Malia despertar interese no ámbito creativo (sobre oito persoas contactaron con el para embarcarse nesta aventura), o proxecto non saíu adiante. Freire continuou a programar no local de Doutor Cadaval, chegando a expoñer a máis de 70 artistas ao longo destes catro anos tan convulsos. O pasado mes de xaneiro o artista presentou a programación de 2022 baixo o título Achicando agua, na que propoñía unha exposición mensual acompañada de actividades paralelas. Desgrazadamente, a idea inicial quedou á metade: “As imaxes expostas xa non son importantes na sociedade actual. Expoñer arte visual non ten demasiado futuro, a mirada lenta estase perdendo claramente. A resposta por parte do público non foi boa, e esa masa crítica que se xerou ao comezo de CUBO foi desaparecendo”, relata.

REVISTA ABRIL

O cambio de hábitos da sociedade á hora de consumir cultura , especialmente desde a pandemia, é un dos puntos que Alfons sinala como claves á hora de valorar o baleirado deste espazo. E non só do seu, senón doutros de maior calado: “Cada vez que vou ao Marco a ver unha exposición estou eu só”, conta. Engade tamén: “É unha mágoa que os contedores institucionais como os do Concello ou os de Abanca, por citar dous exemplos, estean a maioría do ano sen apenas uso ou con propostas de longa duración. Creo que o esforzo ten que ir encamiñado a actuacións de guerrilla: montar, difundir, inaugurar e pechar ao cabo de poucos días”.

Ao longo desta andadura Freire botou en falta maior apoio por parte do goberno local e empresas privadas: “Para evitar o peche de CUBO contactei con empresas e institucións e a resposta foi moi triste”, explica. Eses 3000€ que precisaba para poder completar a programación deste ano nunca chegaron, o que provocou o peche definitivo. Paisaxe e memoria, unha mostra de Alejandro Novoa e Xabier Fernández, ten o triste honor de ser a encargada de pechar esta breve pero intensa etapa.

Iso si, a cabeza de Alfons nunca para. A pesar da decepción polo proxecto fallido, quizais é cedo para dar CUBO por morto. Iniciativas con nome e apelido como CUBO Nómada, CUBO Ocupa ou CUBO Guerrilla están sendo valoradas nestes momentos por este inquedo axitador cultural. En calquera caso, o espazo que antes ocupaba CUBO pasa a ser agora a sede do Ateneo Atlántico, polo que os seus muros continuarán albergando interesantes actividades culturais nos próximos meses.

The following two tabs change content below.

Pablo Vázquez

Graduado en Comunicación Audiovisual pola Universidade de Vigo, é un apaixoado do cine, da música e da fotografía. É director dos documentais 'O profesor', 'The Death: el reencuentro' e 'Cuna de músicos', ademais de coautor do libro 'Son da cidade', o que lle fixo coñecer aínda máis a escena musical viguesa. Ten traballado con distintos grupos e salas da cidade, ademais de participar nos últimos anos como Xurado Novo nos festivais de cine de San Sebastián e Novos Cinemas.