REVISTA ABRIL

Cristina (Sr. Nilsson): ‘O pequeno comercio aporta identidade a unha cidade’

Publicado o por

O estado de alarma obrigou a moitos comercios a baixar a persiana. Unha delas foi Cristina Rodríguez, a dona da tenda de moda Sr. Nilsson, que abriu no Casco Vello de Vigo hai case catro anos. Un espazo multimarca no que priman as prendas e accesorios de calidade e feitos en España. Tivemos unha conversa con esta tendeira en pleno desconfinamento, na que nos conta as medidas que está tomando para que a compra sexa segura e fainos reflexionar sobre o valor do pequeno comercio.

Cristina Rodríguez na súa tenda do Casco Vello | Foto: Pablo Vázquez

Como che afectou a pandemia?

Pois como a moitos outros. Tivemos que pechar, quedámonos sen ingresos e pedimos un ERTE para a persoa empregada. E agora non é moito mellor, traballando en horario reducido e facendo malabares para concilialo co coidado dos meus fillos.

Estamos afeitos a tocar e probarnos as prendas cando entramos nunha tenda como a túa. Que medidas estades tomando?

Unha tenda de roupa implica contacto, pero eu estou convecinda de que se o facemos ben, podemos seguir traballando. Cada prenda que sae do probador deixoa 48h en cuarentena e pásolle o ferro a alta temperatura. Por suposto, todas as clientas entran con mascarilla, desinfectan as mans e deixan os bolsos na entrada. Ofrecemos máis seguridade que as grandes superficies, pois podemos prestar atención ao comportamento de todas as clientas e tomar medidas.

Como responde a clientela á reapertura?

Bastante ben. Moitas das miñas clientas habituais xa pasaron por aquí e estame sorprendendo a cantidade de xente nova que entra co espírito de mercar no comercio local.

Ese é un tema do que falamos bastante durante o confinamento: apoiar ás tendas de barrio. Cres que a crise traerá máis conciencia social neste sentido?

REVISTA ABRIL

Hai unha chamada social a mercar no comercio local e, como che dicía, eu estoume atopando con exemplos disto. O pequeno comercio aporta identidade a unha cidade. Dalle vida, luz e unha estética propia e coidada. Se no centro das cidades só temos Zara e demais, as cidades vólvense todas iguais e os barrios morren. Dame mágoa pensar que Vigo foi unha cidade punteira en comercios de todo tipo, algúns deles dunha orixinalidade e estética brutal, que lamentablemente foro comidos polas grandes cadeas nos 90.

Que botas en falta á hora de retomar a actividade?

Fáltanos apoio do Concello, que non adoita levar a cabo campañas de publicidade ou accións que nos poñan en valor. A mensaxe calaría moito máis se o goberno local nos presatase máis atención, como están a facer noutros concellos.

The following two tabs change content below.

Paula Cermeño

Paula Cermeño é licenciada en xornalismo pola USC, pero a súa principal ocupación é viaxar. Mentres aforra para dar a volta ao mundo, traballa como redactora e xestora cultural. Gústanlle os libros, o audiovisual, o teatro e o rock and roll, por iso é doado avistala en moitos dos saraos vigueses.