CAMELIAS MASCOTAS

Quico Cadaval: “Grazas a Noites de Retranca o humor galego pasou dos bares aos teatros”

Publicado o por

No Día de Galicia, que mellor que botar unhas risotadas con catro cómicos da terra na terraza do Mar de Vigo? Volven as Noites de Retranca, o espectáculo de comedia máis lonxevo do país, no que actuarán Mofa e Befa, Celso Sanmartín e Quico Cadaval. Falamos con este último sobre comedia autóctona, contos para adultos e a seguridade nos teatros.

Quico Cadaval recollendo o Premio María Casares no 2018 | AAAG

Polo que vin xa realizaches algunhas actuacións en Ribadavia, Pontevedra ou no Barco. Que tal está a ser esta nova normalidade?

Os que imos estar na terraza somos artistas que nos comunicamos moito co público, estamos pendentes da súa reacción. Entón nótase unha estrañeza porque a xente ten a expresión oculta polas máscaras, pero o público busca outras formas de manifestarse, de dicir que está aí e que se está a divertir. A separación entre persoas tamén é un inconveniente, porque normalmente o humor baséase moito na complicidade, en darlle unha palmada na perna ao que tes ao lado para sinalar que se están metendo con el. En todo caso a experiencia foi fabulosa e vese que o público ten ganas de que regrese a festa e o teatro.

O sábado vas volver compartir escenario con Mofa e Befa e Celso Sanmartín, que me podes contar deles?

Eu son animal de compañía de Mofa e Befa desde hai máis de 20 anos. Penso que foron os que cambiaron o humor en Galicia, co seu estilo descarado e con elementos agresivos. Foron unha das voces máis libres que houbo, sempre dixeron cousas que ninguén se atrevía a dicir. Celso Fernández Sanmartín é un narrador cunha voz única que domina os tempos escénicos, e que é capaz de especular co tempo de reacción do público. A súa malicia consegue manter á xente esperando polo gag, algúns deles dos máis delicados do mercado.

Ante a aparición dalgúns rebrotes están volvendo a cancelar algúns eventos e festivais, mais as terrazas dos bares continúan abertas. Semella que a cultura sempre é a primeira en caer nestes casos.

Hai un mes díxeno nunha entrevista: xa estaban os avións a tope e non se podían abrir os teatros. Eu creo que hoxe en día debería facerse teatro en todas partes porque está a ser dos lugares máis seguros de todos. Ese rumor que di que vai considerarse ocio nocturno como as discotecas paréceme delirante, porque o teatro é o contrario. Durante as funcións ninguén vai facer sexo aos baños, o cal supón un factor de contaxio importante nas discotecas.

Que teñen as Noites de Retranca para seren o espectáculo de comedia máis lonxevo de Galicia?

Que bonito iso que acabas de dicir de “lonxevo”! Porque os promotores puxeron “antigo”, e nunha cidade como Vigo na que só gusta o moderno, é unha palabra moi mala. Podemos dicir: “Celso Sanmartín é o narrador troglodita máis moderno de Europa!”, esa si que é unha frase publicitaria boa, non “o espectáculo máis antigo”. Foi unha aposta para dicir que aquí había unha cultura e unha industria do humor. Presumimos do noso produto de comedia e logo os mercamos de fóra, polo que Noites de Retranca foi unha plataforma para que a xente puidese ver que o humor feito no país é multitudinario. Grazas a isto pasamos dos bares aos teatros.

Que outros cómicos da terra son do teu agrado?

A referencia é Carlos Blanco e Oswaldo Digón. No tema da narración está moi potente a nivel internacional Paula Carballeira. Evidentemente a gran esperanza, o crack, é Touriñán. Como se di en termos futbolísticos non falla unha, sempre que a colle é gol. Eu creo que Mofa e Befa foron os que propiciaron este tipo de humor. Tirei máis da miña xeración, dos novos non falei, que se jodan e se promocionen eles (risos).

Ademais da comedia, tamén te sintes cómodo noutros ámbitos como contacontos para adultos e no teatro, mesmo adaptando a autores clásicos estranxeiros á nosa lingua. Non é moi habitual isto.

REVISTA NOVEMBRO

O tema dos autores clásicos está inspirado nun pobre que vin en Madrid pedindo na terraza de Chicote, e un señor que estaba na terraza dixo “eu pago impostos para que a xente como vostede teña para comer” e el respondeulle “pero a todos nos gusta comer fóra da casa algunha vez”. Unha cousa son os alimentos básicos pero eu creo que todo o mundo ten dereito a un Skakespeare ou un Bertolt Brecht de vez en cando. Faise con dificultade porque son unhas producións que levan un certo compromiso económico pero ímolo conseguindo. E como narrador pois estás nun xénero intermedio entre o contacontos e o humorista. Celso por exemplo podería contar historias moi tristes, pero prefire non facelo porque a xente non quere iso. O drama é para os de vinte anos, a partir de certa idade xa non che interesa porque o estás vivindo.

Como tantos outros eventos, o Festival Atlántica cancelouse por mor da covid. Sabes se vai retomarse nalgún momento deste ano?

Non estou moi ao día pero penso que non se vai facer. O que si haberá serán actividades ligadas ao festival durante todo o ano, entón haberá actuacións puntuais coa etiqueta de Atlántica. Faremos como o Festival de Aviñón (risos).

25xul20:30Noites de RetrancaESPECTÁCULOS | Desde 17,00€20:30(GMT+02:00) Mar de Vigo

The following two tabs change content below.
My LinkedIn profileMy Vimeo channel

Pablo Vázquez

Graduado en Comunicación Audiovisual pola Universidade de Vigo, é un apaixoado do cine, da música e da fotografía. É director dos documentais 'O profesor', 'The Death: el reencuentro' e 'Cuna de músicos', ademais de coautor do libro 'Son da cidade', o que lle fixo coñecer aínda máis a escena musical viguesa. Ten traballado con distintos grupos e salas da cidade, ademais de participar nos últimos anos como Xurado Novo nos festivais de cine de San Sebastián e Novos Cinemas.