REVISTA ABRIL

Que pasou realmente con O Marisquiño?

A marcha de Vigo do festival O Marisquiño está a ser a noticia do que vai de ano. Un evento de relevancia mundial que, tras dúas décadas ligado á nosa cidade, decide non celebrar nunca máis as súas probas na urbe olívica. Analizamos os acontecementos desde o principio.

Vista do Peirao do Náutico nunha edición pasada
Vista do Peirao do Náutico nunha edición pasada | @omarisquinho

No 2001 nacía O Marisquiño, un pequeno campionato parroquial que se celebrou nas pistas situadas no alto do Castro. Aínda que nun círculo moi concreto, a proposta tivo un éxito notable, o que fixo que o evento mudara a sede á praia de Samil en 2003. Unha boa localización para un acto aínda mediano, que catro anos máis tarde moveríase de maneira definitiva, ata esta semana, a Montero Ríos, un espazo idílico pero cuxa céntrica situación dificulta bastante a montaxe da infraestructura. 

Alí o festival estoupou, chegando a recibir a máis de 160.000 persoas na súa última edición, en 2019, e converténdose nun dos eventos máis multitudinarios do Estado e o maior de Galicia. Durante esa semana de agosto, Vigo convertíase no destino turístico de milleiros de familias e persoas de toda a península. Con todo, as relacións entre a organización, a empresa Factor Ulises, e os organismos públicos (Xunta, Deputación e especialmente Concello de Vigo) nunca foron todo o sinxelas que as partes quererían. 

A edición de 2018 marcou un punto de inflexión: na última xornada do festival, o 12 de agosto, a estrutura que suxeitaba o paseo de madeira de As Avenidas derrubábase durante un concerto, abríndose un buraco ao mar no que caeron decenas de asistentes: máis de 300 feridos, cinco deles de gravidade. Aí comezou unha guerra política ente o Concello e a Autoridade Portuaria que chega ata os nosos días. As obras de reconstrución do paseo iniciáronse a principios deste 2021, é dicir, dous anos e medio despois do incidente. 

Neste período celebrouse unha edición do festival, a de 2019, co xigantesco burato da vergoña recordándonos as ironías da política: queremos que celebres o festival aquí, pero non imos arranxar esta desfeita. Existiu a proposta de levar de novo o evento a Samil, idea que finalmente non foi levada a cabo debido á conxestión que causarían os asistentes nas praias en pleno verán. Esa edición foi a máis exitosa da súa historia, xerando un retorno económico de 20 millóns de euros na cidade, segundo as asociacións de hostaleiros locais. 

Algunhas das skaters antes da final de 2018, entre as que destaca a gañadora Candy Jacobs (camiseta vermella) | P. Vázquez

Ese mesmo ano Abel Caballero denunciou que a Xunta de Galicia intentou que O Marisquiño marchara de Vigo, ademais de comparar a inversión do goberno autonómico (120.000€) coa do Concello e a Deputación de Pontevedra (500.000€). Tamén aconteceu un cambio na directiva de Factor Ulises, con Joako Ezpeleta ocupando o posto de Carlos “Pity” Domínguez, quen lamentaba o desentendemento por parte dos organismos públicos tras o accidente de 2018. En decembro de 2020 o festival publicaba algúns dos factores clave dese ano, no que se viron obrigados a cancelar debido á pandemia o seu XX Aniversario. Un deles era que “algunhas institucións colaboraron nas accións deste ano, outras mostraron o seu apoio de fronte ao ano que vén, mesmo reafirmaron o seu compromiso con O Marisquiño”.

REVISTA ABRIL

Este apoio viuse diluido, polo visto, neste 2021. A organización anunciou que cancelaba a edición prevista para o verán e que non volvería ter lugar nin en Vigo nin en Galicia no futuro. O principal motivo: o Concello e a Deputación reduciron nun 70% a partida económica (deixando a cifra final nuns 150.000€), sumado a que a Xunta aínda non manifestara ningunha cantidade. Na edición de 2019 o Concello aumentara nun 45% a súa financiación ao evento, pasando de 220.000€ a 320.000€ (sen contar os cartos da Deputación), cantidade que tiña pensado manter polo menos nos dous seguintes anos.

Caballero, pola súa parte, razonou que “os fondos públicos adminístranse de acordo á envergadura do evento”, e que ante unha versión reducida do festival “non poden ter a mesma axuda que o resto de anos. O meu interventor non me deixa”. Mesmo atreveuse a vaticinar o que vai pasar: “xa verán como dentro de dous anos hai Marisquiño en Vigo… se é que este ano se van”. Un día despois, xogou ao despiste anunciando que en 2022 o Náutico albergará “o certame de deporte urbano máis importante que se fixo nunca na historia desta cidade”. Iso si, sen aclarar se será O Marisquiño ou baixo outro nome. 

Semella que estas palabras non son suficientes para a organización, a oposición e a cidadanía. Marea e PP culpan a Caballero da marcha do festival, mentres que o BNG rexistrou este luns unha moción para reclamar ao Concello e a Xunta as negociacións precisas para que o evento non se vaia de Galicia. As redes sociais tamén se encheron de mensaxes nas que abondaba o descontento, lamentando a partida do evento máis salientable da cidade. Neste momento, máis de 2.500 persoas asinaron unha petición en Change.org para que o festival fique en Vigo. Un festival que a día de hoxe está máis fóra que dentro, aínda que tampouco sabemos se estamos a vivir en directo un tira e afrouxa público entre organización e Concello para aumentar os orzamentos. Permaneceremos á espreita do que ocurra no futuro.

The following two tabs change content below.

Pablo Vázquez

Graduado en Comunicación Audiovisual pola Universidade de Vigo, é un apaixoado do cine, da música e da fotografía. É director dos documentais 'O profesor', 'The Death: el reencuentro' e 'Cuna de músicos', ademais de coautor do libro 'Son da cidade', o que lle fixo coñecer aínda máis a escena musical viguesa. Ten traballado con distintos grupos e salas da cidade, ademais de participar nos últimos anos como Xurado Novo nos festivais de cine de San Sebastián e Novos Cinemas.