REVISTA ABRIL

O camiño da Movida

Publicado o por

[Continuación da reportaxe A década máis longa da historia]

Coméntase que daquela había máis bandas que músicos, xa que cada un estaba en varias agrupacións, pero tamén é certo que moitos destes grupos non chegaron a destacar ou a publicar nada. Así, a maiores dos recoñecidos resultados de Siniestro Total, Golpes Bajos, Aerolíneas Federales, Os Resentidos ou Semen Up, había unha segunda e terceira división na que xogaban grupos como Averno, Club Naval, Bajo en Nicotina, El Acto, Los Cafres, Los Culpables, Los Ratones, Moncho e mailos Saponconchos, Quorum, Ultramarinos Troncoso e un longo etcétera. O hábitat natural eran as salas de concertos, espazos imprescindibles para a creación de tecido cultural e de calquera movemento musical. O Satchmo, lugar que hoxe ocupa outro bar na rúa de Joaquín Loriga, foi o primeiro que catalizou a frustración pola falta de propostas nocturnas da mocidade viguesa. Siniestro Total foi un dos responsables de que aquel club de jazz abrise as portas a outros xéneros: «Dixémoslles que tocabamos blues e o que faciamos eran barbaridades… Inmediatamente viron que co jazz, como todo o mundo sabe, o único que podes conseguir é morrer de fame», lembra Hernández. A sala foi quedando pequena para a gran demanda que había, polo que en 1982 baixou a persiana para abrila nun antigo cine de Coruxo baixo o nome de Kremlin. Sen saír da cidade, a oferta de todo tipo de bares salas era ben ampla: A Trincheira, Corrígete Charo, Espantallo, Faro’s, La Kama, La Ventana, La Zona, Lucky Luke, Missa, Propaganda, Rass, Reforma… sendo os máis populares El Manco ou Ruralex.

REVISTA ABRIL

E que pasa na actualidade? Acaso non hai Movida? Pois claro que a hai, pero sen necesidade de títulos presuntuosos. Sen saír da zona de Churruca temos unhas cantas opcións para todos os gustos. A sala Kominsky converteuse no epicentro da escena alternativa desde o 2018, con propostas que van da electrónica ao garage e da psicodelia ao folk. É o fogar das vocal free jam sessions e das sesións HALO, caracterizadas pola improvisación e a liberdade creativa. A poucos metros atopamos a sala Doppler, onde os concertos se complementan coas numerosas sesións de DJ que programan ao mes. Músicas urbanas e ritmos caribeños non faltan nesta pista de baile, unha parada obrigada para mover o esqueleto ao ritmo dos mellores selectores. Para gozar dunha gran selección de cervexas, cócteis e demais bebidas espirituosas temos ben preto The Monk Pub, onde tampouco se descoida o apartado musical: os grolos baixan a gusto cun fondo dos mellores ritmos de blues, jazz e rock. Desde o veciño concello de Mos, a salaRebullón ofrece unha axenda cultural sen interrupción nun espazo ben aclimatado e de grandes dimensións onde podemos gozar de moitos concertos, no que talvez poida facer recordar á mítica sala Kremlin.

Pablo Vázquez
Redacción

Paula Cermeño
Fotografía

The following two tabs change content below.
My LinkedIn profileMy Vimeo channel

Pablo Vázquez

Graduado en Comunicación Audiovisual pola Universidade de Vigo, é un apaixoado do cine, da música e da fotografía. É director dos documentais 'O profesor', 'The Death: el reencuentro' e 'Cuna de músicos', ademais de coautor do libro 'Son da cidade', o que lle fixo coñecer aínda máis a escena musical viguesa. Ten traballado con distintos grupos e salas da cidade, ademais de participar nos últimos anos como Xurado Novo nos festivais de cine de San Sebastián e Novos Cinemas.