Un tipo que toca o piano obsesionado con Clara Schumann, pianista e compositora nacida hai douscentos anos. Unha actriz que baila e apenas fala. Unha violinista e unha chelista que se xuntan para montar un trío. Un iluminador que se toma unhas vacacións da mediocridade coa que afronta de cotío. O terceiro episodio de AMATEUR, despois dos adicados a Orlando Gibbons e ás Variacións Goldberg, “cuestiona as xerarquías e as convencións do mundo da cultura, a arte e o traballo en relación coa súa construcción pública. A través dunha práctica que expónse abertamente entre a creación artística e a necesidade vital, entre a cultura e o goce, abre un territorio de reflexión, percepción e intercambios que responde antes a un impulso persoal e compartido, algo potencialmente ao alcance de calquera, que a unha moda artística ou corrente cultural imposta”.

Do 21 ao 23 de febreiro.

A proposta é froito dun proceso de creación en continuidade que comezou en 2012. Para as presentacións en Ensalle vai haber unha parte de documentación gráfica de distintos xeitos que colleu o traballo segundo o momento e o lugar de presentación, un apartado audiovisual no que se poderán ver e oír as ramificacións do traballo neste formato, e un espazo para a escena. En escena vai haber un corpo bailando xunto cunha voz en off de alguén que olla e analiza o corpo que se move, o corpo que baila; e que fai unha inmersión no interior deste corpo, no interior desta persoa, para compartir todas aquelas vicisitudes da súa vida que o levaron a estar diante de nós movéndose dun xeito único. Partindo así do estrictamente físico para chegar a algo que transcende o corpo. A proposta pretende pór sobre a mesa unha visión desde o corpo e a través do corpo, coa conciencia que é importante que esta visión exista -xunto con outras moitas-, nun momento en quea tendencia é ir cara unha visión única.

Do 28 de febreiro ao 1 de marzo.

Cando nace Liberto a vida de Ada frea en seco. Dende unha sala de espera vivirá a experiencia máis determinante da súa vida. Liberto é un canto á vida dende a primeira persoa interpelando directamente ao público. Unha reivindicación do imperfecto, do humano. Un texto e unha proposta formal asentada nas atmosferas sonoras que falan da vida, do sensorial e instintivo.

Un espectáculo que revisa os límites socialmente acordados, un relato honesto de como xestionar a dor e de como seguir avanzando. Un proceso pegado ao primitivo, á conexión co noso animal, e por iso, contra todo prognóstico, cheo de vitalidade.

Todos temos na nosa mente unha idea máis ou menos clara sobre os chamados contos clásicos. Do que non somos conscientes e de como estes eran na súa orixe e de como foron evolucionando co tempo, adaptándose así ás sociedades que imperaban nese momento. Durante algo máis de vinte anos dous doutores sumerxíronse de cheo neste mundo descoñecido, chegando a descubrir a esencia destes contos, a súa cruda e salvaxe realidade primixenia, o seu trasfondo cruel e hiperrealista. Un traballo tan interesante como intenso que agora teñen o pracer de compartir con todos nos. Disfrutade da sua sabiduría infinita e procurade non escachar da risa coas súas excentricidades. Risas aseguradas.

Os Actores:
Lolo Portela e Jose Calvar

O Director:
Sergio Casas Vidal

Soporte Técnico:
Sergio Casas Vidal

DOBLE SESIÓN: ás 20:30 e ás 22:30

A proposta é froito dun proceso de creación en continuidade que comezou en 2012. Para as presentacións en Ensalle vai haber unha parte de documentación gráfica de distintos xeitos que colleu o traballo segundo o momento e o lugar de presentación, un apartado audiovisual no que se poderán ver e oír as ramificacións do traballo neste formato, e un espazo para a escena. En escena vai haber un corpo bailando xunto cunha voz en off de alguén que olla e analiza o corpo que se move, o corpo que baila; e que fai unha inmersión no interior deste corpo, no interior desta persoa, para compartir todas aquelas vicisitudes da súa vida que o levaron a estar diante de nós movéndose dun xeito único. Partindo así do estrictamente físico para chegar a algo que transcende o corpo. A proposta pretende pór sobre a mesa unha visión desde o corpo e a través do corpo, coa conciencia que é importante que esta visión exista -xunto con outras moitas-, nun momento en quea tendencia é ir cara unha visión única.

Do 28 de febreiro ao 1 de marzo.