Play-Doc rende homenaxe a un dos cineastas que máis influíu en Quentin Tarantino
Play-Doc, o festival de cinema de Tui, que celebrará a súa 21ª edición do 7 ao 11 de maio, adiantou estes días parte da súa programación. Por un lado rende homenaxe aos cineastas estadounidenses Elaine May, Michael Roemer e Monte Hellman presenta con sendas retrospectivas; e, por outro, recoñece o labor da Film Heritage Foundation (FHF) na preservación do cinema indio rexional, cuxas últimas restauracións poderán verse en estrea española.
Do 7 ao 11 de maio, a histórica cidade galega de Tui acollerá a vixésimo primeira edición de Play-Doc, un festival independente recoñecido por reivindicar e redescubrir a obra de cineastas independentes, marxinais e directores de culto. Nesta edición, Play-Doc anuncia tres retrospectivas dedicadas aos estadounidenses Elaine May, Monte Hellman e Michael Roemer, figuras icónicas do novo cinema estadounidense das décadas de 1960 e 1970. A obra de ambos, aínda que moi influente, permaneceu en parte inaccesible.
Monte Hellman (1929-2021), orixinario de Brooklyn, comezou a súa carreira como “alumno” da escola de Roger Corman. En 1966 dirixiu dous westerns atípicos, The Shooting (El tiroteo) e Ride in the Whirlwind (A través del huracán), producidos e protagonizados por Jack Nicholson, que se afastaban das fórmulas clásicas do xénero cunha narración fragmentaria e personaxes en destinos incertos. En 1971 dirixiu Two-Lane Blacktop (Carretera asfaltada en dúas direccións), unha road movie con James Taylor e Dennis Wilson que, a pesar de ser encargada para aproveitar a moda xuvenil, non tivo éxito no seu momento pero converteuse en obra de culto. Tamén se proxectará Cockfighter (Gallos de pelea, 1974), protagonizada por Warren Oates, centrada no mundo das pelexas de galos. A pesar da súa filmografía non moi extensa, Hellman deixou unha profunda huella no cinema independente: influíu en directores como Quentin Tarantino, a quen axudou como produtor executivo e supervisor no set do seu debut, Reservoir Dogs.
Elaine May (1932) comezou como actriz teatral e cómica, formando un dúo con Mike Nichols. Debutou como directora en 1971 con A New Leaf (Corazón verde), unha comedia negra que recorda á screwball comedy con toques hitchcockianos. En 1972 dirixiu The Heartbreak Kid (Relaciones prohibidas), outra comedia de espírito clásico con elementos amargos. O seu filme máis áspero e inusual foi Mikey and Nicky, unha película de gangsters neoiorquinos co estilo de John Cassavetes, que se converteu en filme de culto co tempo. As súas películas satirizan os ideais estadounidenses sobre o amor, o éxito e o autoengano.
Ademais destas homenaxes, Play-Doc presenta a primeira retrospectiva española dedicada ao cineasta estadounidense Michael Roemer. A obra de Roemer, quen escapou da persecución nazi mediante o Kindertransport e emigrou aos Estados Unidos, experimentou un rexurdimento nos últimos anos. As súas películas abordan temas complexos cunha honestidade e profundidade inusuais, como a responsabilidade persoal fronte ao destino. Tras realizar películas educativas e sufrir o rexeitamento da súa crude documental sobre a pobreza en Sicilia, Cortile Cascino, logrou recoñecemento con Nothing But a Man (1964) e a comedia negra The Plot Against Harry (1969), que foi aclamada tardiamente. Tamén destacan as súas obras Dying (1976), Pilgrim, Farewell (1982) e Vengeance Is Mine (1984).
Outro foco importante do festival é o recoñecemento ao labor da Film Heritage Foundation (FHF) na preservación do cinema indio rexional. Fundada en 2014 por Shivendra Singh Dungarpur en Mumbai, a FHF rescatou filmes emblemáticos como Manthan (1976), Ghatashraddha (1977), Maya Miriga (1984) e Ishanou (1990), que terán a súa estrea española nesta edición de Play-Doc. Xa en 2023, Play-Doc mostrou restauracións da FHF como Thamp (1978) e Kummatty (1979). Ghatashraddha, de Girish Kasaravalli, aborda o ostracismo na comunidade brahmánica. Ishanou, de Aribam Syam Sharma, reflicte o conflito entre o espiritual e o cotián na cultura Maibi de Manipur. Manthan, de Shyam Benegal, foi a primeira película india financiada colectivamente por agricultores. Maya Miriga, de Nirad Mohapatra, mostra a desintegración dunha familia en Odisha. O traballo da FHF permite que novas xeracións coñezan obras importantes da historia do cinema indio.