Terraceo: !!! (Chk chk chk)

Existe esa cousa sobre a arte onde para que che resulte emocionante, tes que reinventarte cada vez. Tes que seguir empuxando. Facelo como un principiante. Toma unha parede branca e coloréala. Cada cousa nova que fagas debe sentirse como unha declaración, a mellor versión nova de ti mesmo. Baila a realeza punk!!! coñecen ben o sentimento: estiveron lanzando música urxente, obliterante e fodida durante 25 anos. A música ten que ser un lugar onde todo poida pasar. Para citar ao líder Nic Offer: “Sempre estivemos empuxando cara a algo máis estraño e raro. Tiñamos que seguir empuxando”.

O noveno disco da banda, Let it Be Blue, leva ese sentimento de transformación constante e radical a zonas novas e inexploradas. É un disco de escasa música dance. O tipo de cousas que queres poñer no alto, soltarche, ir ao bar para tomar unha copa só para abandonar os teus plans porque a canción que acaba de soar era demasiado boa para non bailala.

Let it Be Blue é un rexistro de computadora, pero non o parece. Coa produción de Patrick Ford, Let it Be Blue é o produto do intercambio de arquivos, intercambio de talos, partículas de cancións, pequenas ideas en camiño a converterse en pistas de baile completamente realizadas. Foi concibido durante os últimos dous anos, con soños de futuras pistas de baile moi presentes no cerebro. As 11 cancións resultantes son algunhas das ofertas máis centradas na produción da banda ata a data. Son cristalinos, cheos de subgraves e percusións. Evoca visións de clubs onde unha mestura de Dembow e acid house soan a volumes tan fortes que desbasten os oídos e esqueces que día da semana é. Noutras palabras, é un !!! álbum. Faiche tolear un pouco.

Entradas