MOURN comezou como unha colaboración entre as guitarristas e vocalistas Jazz Rodríguez Bueno e Carla Pérez Vas, dous adolescentes do Maresme, Cataluña. Cando se coñeceron na escola, a súa afección compartida polo indie rock dos 90 levounas a facer música xuntas. Subiron vídeos das súas cancións acústicas na internet.

Para gravar o seu primeiro álbum, MOURN converteuse en cuarteto, engadindo á baixista Leia Rodríguez Bueno (que só tiña 15 anos cando se uniu) e ao baterista Antonio Postius (que actualmente non forma parte da banda). A banda gravou o seu álbum debut en dous días e foi lanzado en setembro de 2014 en España. O febreiro seguinte, o selo neoiorquino Captured Tracks relanzou Mourn no resto do mundo. Pouco máis dun ano despois, a banda regresou con Ha, Ha, Hei, que incluía cancións inspiradas por Throwing Muses, o post-rock de Chicago de mediados dos 90 e a poesía de William Blake.

En 2018, tras unha longa disputa co seu antigo selo discográfico español, MOURN lanzou o seu terceiro disco Sorpresa Familia. Co seu último traballo fixeron unha xira que as levou polos Estados Unidos, Canadá, Europa e Xapón. Actualmente están a traballar no seu cuarto álbum.

LOS TIKI PHANTOMS

Desde o mais profundo do Hawai mais supersticioso chéganos unha misteriosa banda con escuras intencións. Este cuarteto calavérico, vestindo os seus mellores galas, bríndanos un surf-rock’ n’ roll instrumental do mais bailable con influencias tan dispares que van desde the Shadows, os Straitjackets ou os Satan’ s Pilgrims ata Dead Kennedys ou Agent Orange pasando por auténticas lendas da talla de Deke Dikerson e Little Richard. Reverb a lume de biqueira, son cristalino e sección rítmica demencial sen deixar de lado a elegancia. Cun singular directo e un look irresistible Os Tiki Phantoms chegaron para quedar.

Os máis supersticiosos do lugar aseguran que un inxenuo profesor, alleo ao perigo, logrou atopar a pedra sacra e espertou aos catro guerreiros do seu soño inmortal. Durante estes últimos anos permaneceron ocultos, observando, para aparecer agora como Os Tiki Phantoms. Estes catro músicos de ultratumba con inconmensurables ansias de poder están dispostos a dominar o mundo a ritmo de Surf‘ n’ Roll instrumental. Súmate á cruzada tiki!

THE LIZARDS

Que unha banda de rock and roll española aguante dez anos nas trincheiras é un mérito en si mesmo. E se encima o seu terceiro disco vén cargado de argumentos para manter viva a chama, pois mel sobre hojuelas. The Lizards seguiron o seu propio camiño e lograron crearse un espazo único no que se moven con autoridade e soltura. Fan o que lles gusta, gozan con iso e logran transmitilo sen problemas, tanto en disco como nos seus enerxéticos directos. ‘Inside Your Head’ é unha colección de doce zascas sonoros, que non por esperados son menos gratificantes. A cousa vai de rock and roll, hard rock, punk, todo o que vai por medio e arredores. Non inventan nada, pero tampouco enganan a ninguén. É o que esperas, guitarrazos inmisericordes, resultonas melodías vocais, coros para desgañitarse ata dicir basta e ritmos endiabladamente adictivos que che fan chegar ata o final do disco sen apenas decatarche. Sen sutilezas nin subterfugios de recheo, o festival de sopapos xa empeza coa inicial ‘What I Am’, intensifícase coa feroz ‘Everybody Sucks’ e así ata a final ‘Daily Strangers’. O theremin de ‘Psychic Vampire’ dálle certa variedade ao disco, mentres que ‘Hurricane’ soa a punk luminoso. ‘No Guts No Glory’ debería soar en calquera charla motivacional… ou no adestramento dalgún equipo de rugby. ` State of Shame’ parece unha homenaxe pouca encuberta a Motörhead e seguro que a vacilona ‘ Rockers Hate The Summer’ será o himno de moitos cando empecen as calores. ‘Inside Your Head’ é case un libro de estilo sobre como facer un disco de rock and roll (deixémolo niso)/niso), con agallas, divertido, sexy e con tal enerxía que a alegría (que a hai) confúndese todo o intre co malo leite. Ou quizais, no fondo, sexa o mesmo. Ideal para aqueles momentos en que só esperas arremetidas sonoras, directas ao corazón e á entrepierna, sen complicacións, confusos intelectualismos ou elaborados discursos, ejem, poéticos. Carla Santacreu (voz e guitarra), Judith Jordan (baixo e coros) e Edgard Beltri (batería) conseguiron facer soar, unha vez máis, a maquinaria de forma implacable e inapelable, para o noso solaz e deleite. A próxima cita, sobre as táboas. Satisfacción garantida.

JIMMY BARNATÁN & THE COCOONERS

Con 12 anos debutou no cinema ás ordes de Álex de la Iglesia en El Día de la Bestia. “Álex de la Iglesia díxolle a Santiago Segura que necesitaban a un neno que fixese de endemoniado e Segura díxolle: ‘isto faicho o Barnatán de puta nai’”.

Este polifacético artista con “aurículas cántabras e ventrículos neoyorkinos” (porque se criou entre Santander e Nova York), está centrado na súa faceta de músico e atópase percorrendo España presentando ‘Jefe’, o sexto traballo da súa carreira musical e cuarto xunto a The Cocooners (banda integrada por Anxo Camacho, Sergio González e Rubén Rodríguez) tras Bourbon Church (2017), Motorclub (2015) e Room 13: A Blues Talle (2013).

Estes temas compoñen a banda sonora orixinal da película ‘Jefe’, que foi presentada no Festival de Cinema de Málaga e atópase nas salas de cinema actualmente.

O ton divertido da película, dirixida por Sergio Barrejón e protagonizada por Juana Acosta e Luís Callejo, permitiu ao grupo mesturar o seu estilo habitual, o blues, con sons doutros xéneros como o rock ou o funk. Cambiou tamén a súa maneira de traballar, porque ao compoñer para cinema «hai que compasar o ton dos temas ás secuencias», asegurou o artista nunha recente entrevista. O primeiro single do álbum, que acompaña os créditos finais da película, é ‘How deep is your love’.

Para a gravación do álbum, o grupo traballou co músico e produtor Ludovico Vagnone, quen colaborou con grupos como Maná. Ademais, contaron coa colaboración do director de cinema, tamén cántabro, Nacho Vigalondo e a artista de blues catalá Big Mama Montse.

Jimmy Barnatán e ‘The Cocooners’ levan de xira desde febreiro con ‘El Jefe Tour’. A súa segunda parada, tras Madrid, foi Santander e van percorrer a xeografía española ata outubro. A partir dese mes, o grupo viaxará a Portugal e a Estados Unidos para continuar cos seus concertos.

O cántabro, pola súa banda, está inmerso tamén no seu traballo como actor, que compaxina coa música. En 2018 volveu á televisión, dez anos despois, para interpretar a Edu, un policía, na serie da sobremesa de TVE ‘Servir y Proteger’

GRAVESEN

Grupo galego de stoner/grunge formado no ano 2016 en Ponteareas.

Influencias:
QOTSA, Wolfmother, Soundgarden…

Algunhas preguntas son difíciles, algunhas preguntas son fáciles. Cando Bone pediulle a Theo Brouwer que recollese o seu baixo e unísese ao antigo acto rueiro The Amoks, non tardou moito en atopar a resposta. Momentos despois foi posto nunha habitación xunto co guitarrista Jeroen Mesker e todo se resolveu. Estes tres adictos ao rock & roll tocaron en todo o continente con bandas como Anomalys, Pedro Delgados e Hydromatics, e agora botaron a cabeza polos Amoks tocando unha mestura escura e pantanosa de garage rock & roll e vellos ritmos e blues. . Inspirado polo exótico latexado do corazón de Nova Orleans, a alma infundida de blues de Memphis e a vigorosa vida nocturna da súa cidade natal, Amsterdam, os Amoks crearon o seu propio estilo especial que incluía ritmos hipnóticos, sons de bluesharp, liñas de baixo esquivas, guitarras arenosas e aullidos intensos.Cando se trata de tocar música, os Amoks elixiron o seu propio camiño particular, cando se trata de gravar tenden a facer o mesmo. A creación dun estudo móbil nun bar en Amsterdam resultou na gravación do seu último cassette chamado “Big Mistake” que contén 4 novas pistas e foi lanzado en xullo de 2019. Para describir o contido das cancións de Amoks, un podería ser moi contundente: a pesar de que as letras cobren cousas moi comúns e sinxelas como automóbiles, tendas de licores, medicamentos e varios estados mentais, o mundo no que vivimos vaise á merda. Onde algúns dirían que a actitude dos Amoks é fatalista, melancólica ou mesmo totalmente destrutiva, outros dirían que son só unha nova xeración de sobrevivientes do rock & roll.

Vatapá Quinteto volven ao escenario da sala viguesa La Pecera no que senten como na casa. Alí darán boa conta do seu coidado directo, no que irán debullando un repertorio formado por temas clásicos da bossa nova, o swing e o blues, con ese son tan característico, construído con caixón, guitarra, contrabaixo, saxos e a cálida voz de Beatriz Míguez, a súa carismática cantante.

Rolandas Butkevicius, que se encarga do saxo tenor, barítono e agora, tamén da frauta travesera, Antón Casal nas guitarras, Bea Míguez na voz solista, Óscar Rodríguez no contrabaixo e a harmónica e Javier Buján na percusión, ademais do imprescindible Paco Guimarey no control de son.

O grupo interpretará, entre outros, clásicos do swing como In a melow tone, de Duke Ellington, Softly, as in a Morning Sunrise, de Abbey Lincoln, vellos temas de blues como Stormy Monday, de T. Bone Walker, I ain’ t got nothing but the blues, tamén de Ellinton, e bossas tan coñecidas como Augas de março, e Vou contarche, tamén coñecida como Wave, ambas as de Antonio Carlos Jobim.

Vatapá Quinteto fundouse en Vigo, en 2015 e desde entón non pararon de tocar en numerosos directos por toda Galicia. Teñen un CD editado, titulado Vol.I, editado o pasado mes de novembro polo selo vigués Inquedanzas sonoras.

Concerto de Trioceros ás 23:00 horas con entrada a 5€

TR1OC3RO5 é o proxecto máis persoal de tres músicos cunha gran experiencia en moi diferentes estilos dentro da escena musical galega, o batería Víctor Franco (Cooltrain Band, Phantom Club, Moon Cresta, TronkaJazz Quartet…), o baixista Manuel Alonso (Mercedes Peón, Troy Mclure, RepúblicaEuforia, Druadán, Lugnasad…) e o guitarrista e vocalista Paul Fernández (The Bronxson Project, Bonustrackers, Avoid, Triangle Maker, Mr. Happy).
Rock orgánico no que se mesturan influencias de Tool, Audioslave, King Crimsom ou Porcupine Tree, dando como resultado un son e unhas composicións moi elaboradas, cunha gran mestura de ambientes e sonoridades.

Os propios QUEEN, e a 20th Century Fox encargáronlles promocionar o biopic “ Bohemian Rhapsody”. “Tras 20 anos de éxito consecutivo”, God Save The Queen – Dios Salve á Raíña presenta o seu maior show na historia da banda.

Pablo Padín, no rol de Freddie Mercury, impresiona, co seu parecido vocal e físico, logrando transmitir sempre, unha gran emoción e maxia, cada vez que se sobe ao escenario.

A banda “número 1” de tributo a Queen do mundo, (recoñecida internacionalmente pola prestixiosa revista ROLLING STONE), festexa ESTE ANO, os seus 20 anos de carreira, e por iso, presenta o seu show máis ambicioso, emulando todas as etapas da carreira de Queen, e facendo especial fincapé no concerto de Live Aid de 1985.

Tras ser elixida pola “20th Century Fox” e polos mesmos “Queen”, para promocionar a película oficial: “ Bohemian Rhapsody”, Divos Salve á Raíña, realizará 80 presentacións en todo o mundo, que o levarán a Europa, Latinoamérica, USA, Xapón e por primeira vez ao sueste asiático.

A banda celebra a creación dun novo concepto en espectáculos, esta vez orientado para os espazos masivos, onde propón un percorrido sen respiro pola carreira de QUEEN, desde 1973 a 1995, con temas para emocionarse como Bohemian Rhapsody, We Will Rock You ou We Are The Champions.

Consagrada como nunca antes, a banda asumiu novos desafíos, ao compartir escenarios con artistas da magnitude de Aerosmith, The Verve, Erasure, e tamén, ao tocar para públicos máis diversos, levando a música de Queen á masas, como fose o desexo de “ Freddie Mercury.”

SonDeSeu é unha das primeiras orquestras europeas de música folk contemporánea. O seu repertorio consta de temas procedentes da tradición oral da música popular de Galicia, arranxados especialmente para a formación polos seus compoñentes e responsables das distintas seccións que abranguen gaitas, percusión, zanfonas, violíns, requintas e frautas de madeira, canto, arpas e corda pulsada.

A agrupación naceu no ano 2001 no antigo departamento de Música Tradicional da Escola de Artes e Oficios, hoxe E-Trad, Escola Municipal de Música Folk e Tradicional de Vigo, experiencia singular que persigue a fusión entre formación especializada, práctica escénica e música en comunidade. Dende entón leva unha traxectoria ascendente que a proxecta no panorama español e internacional, con cinco publicacións discográficas e numerosos recoñecementos públicos.

Percorrerá diferentes asociacións da cidade:
10 outubro: CVC Valladares
17 outubro: SDC Helios Bembrive
24 outubro: SCDA Matamá
31 outubro: CSCR Beade

Tras finalizar unha tempada de festivais histórica onde pasaron desde o mítico Lollapalooza Chile, o Viña Rock, Pireneos Sur, Cultura Inquieta, entre outros e cun broche de ouro no Rototom Sunsplash cantando xunto invitados de luxo (Macaco, Fyahbwoy, Rapsusklei, etc) no que se converteu nunha das xornadas máis importante do festival, a banda anuncia xira de salas por España.

Green Valley alcanzou unha madurez musical admirable que os coloca nun lugar consagrado dentro da escena do reggae latino.

Os músicos teñen preparadas moitas sorpresas para estes encontros de distancia curta co seu público, antes de emprender a súa nova xira a principios do 2020 por América, momento en que levarán o Bajo la Piel tour alén do charco.

SonDeSeu é unha das primeiras orquestras europeas de música folk contemporánea. O seu repertorio consta de temas procedentes da tradición oral da música popular de Galicia, arranxados especialmente para a formación polos seus compoñentes e responsables das distintas seccións que abranguen gaitas, percusión, zanfonas, violíns, requintas e frautas de madeira, canto, arpas e corda pulsada.

A agrupación naceu no ano 2001 no antigo departamento de Música Tradicional da Escola de Artes e Oficios, hoxe E-Trad, Escola Municipal de Música Folk e Tradicional de Vigo, experiencia singular que persigue a fusión entre formación especializada, práctica escénica e música en comunidade. Dende entón leva unha traxectoria ascendente que a proxecta no panorama español e internacional, con cinco publicacións discográficas e numerosos recoñecementos públicos.

Percorrerá diferentes asociacións da cidade:
10 outubro: CVC Valladares
17 outubro: SDC Helios Bembrive
24 outubro: SCDA Matamá
31 outubro: CSCR Beade

a banda valenciana Killus estará o próximo 31 de outubro no Transylvania Pub de Vigo xunto aos albaceteños Insaniam, no que se converteu nun concerto con auténtica temática de Halloween.

Killus chegará á data co seu novo cantante á fronte, Javi SSagittar, converténdose na primeira visita da formación actual a Galicia. Killus é dabondo coñecido por unha estética coidada ao extremo e unha posta en escena que non deixa indiferente a ninguén, e chegan a Vigo para presentar o seu último traballo ‘Imperator’.

Insaniam, polo seu lado, serán os encargados de abrir a terrorífica noite de Halloween viguesa presentando o seu último longa duración ‘Ominous Era’, coa súa blackened death metal que converteron en xa característico e co seu peculiar e coidado directo.

O músico Iván Ferreiro escolle o Teatro Afundación de Vigo para poñer fin á súa xira Casa, coa que leva tres anos percorrendo decenas de escenarios por todo o territorio español.

Tras o lanzamento de “Val Miñor-Madrid: Historia y cronologa del mundo” e recibir o unánime aplauso de público e crítica, Iván Ferreiro viviu en 2015 un dos anos máis extraordinarios da súa vida. Casa concíbese nun primeiro momento como un tratado sobre a realidade, a soidade e a liberdade… Producido de novo por Ricky Falkner e gravado dacabalo entre Gondomar e Barcelona, Casa mostra a paleta de cores definitiva do artista galego. Cancións como o primeiro single El pensamiento circular, Laniakea, Casa, Farsante, xa son clásicos do seu repertorio.

Podes ler a entrevista que lle fixemos para a nosa revista de novembro nesta ligazón: https://issuu.com/amovidagal/docs/revista_novembro