Para solistas amateur ou pro que buscan un oco para tocar ou cantar estilos dos máis visibles como o rock, folk, pop, jazz, blues… Pero tamén para os músicos e/ou instrumentos que NON atopan sempre o seu espazo nas jams e nas salas: rap, opera, heavy, experimental, música clásica/conservatorio, etc.

Fomentando un espazo para músicos timidos e para xente nova, o pracer de tocar un solo onde te poidan oír, pero sen verte, xa que estarás, literalmente, nun espazo de 1m cadrado entre dúas prantas. Case como tocar na casa.

Todos os estilos musicais son benvidos, excepto os que conteñan letras racistas, homófobas ou excesivamente vulgares.

Os solistas actúan nun oco entre as 2 prantas. Así, non se pode ver ao solista, só poderás oílo. Haberá un descanso entre cada solo para facilitar a mobilidade do publico e dos artistas.

Non se pode subir ou baixar as escaleiras mentras alguén esté actuando (cada músico ten un tempo aproximado de 2-3 temas, uns 10 min.)

Por cortesía, aínda que o estilo non sexa do voso agrado, e aínda que sendo un bar non pedimos silencio total, pedimos que non se fale moi alto no transcurso das actuacións.

Este 2019 festexan os seus 15 anos de traxectoria e están a gravar o seu cuarto LP que sairá en 2020.

Martín McFly – Piano & Hammond
Javier Marcos – Voz & percusión
Javi Vicalo – Baixo
Antonio “Pam-Pam” Rodríguez – Trombón, voces & percusión
Iago Ramilo – Saxo & percusión
Xoaquín “L Cobra” Seoane – Batería & voces
Charly “Doctor C” Varela – Guitarra

Percorrido intenso desde as cancións espirituais do século XIX, de profundas raíces relixiosas, ata unha homenaxe ás cancións de protesta e marchas pola liberdade, onde non faltan temas tan coñecidos como Oh Happy Day! Un crecente bulebule de palabras e música que arrastra ao público para unirse a un espectáculo que xa se converteu nun clásico do Nadal.

As grandes voces da música negra regresan por undécima vez ao noso país cunha renovada proposta para facer vibrar de novo ao público coa súa mestura de vitalidade e espiritualidade aderezada cos ritmos do funk e blues.

Alabama Gospel Choir está formado por 20 artistas que conseguen plasmar a historia do Gospel nun percorrido único polas raíces desta música.

Convertido en todo un referente internacional da música celta, reivindica desde hai máis de dúas décadas a importancia da nosa música popular.

Carlos Núñez aposta pola música celta como banda sonora da historia do noso pais, con concertos que van máis aló dos circuítos e xéneros  standard. Vemos ó noso redor como se lle deu as costas ao patrimonio rural, que actualmente está a recobrar o seu valor. Como se está a demostrar,  boa parte desta tradición, que inclúe unha riqueza musical digna de ser coñecida e gozada, é unha herdanza milenaria.

A visión de Carlos das músicas celtas como amables e inclusivas pero tamén históricas, profundas e merecedoras de respecto, poñerase de relevo coa interpretación dalgunhas das composicións celtas de Beethoven, a poucos meses  de que se cumpra o seu 250 centenario.

Este ano, o mago das gaitas e as frautas traeranos sorpresas, colaboracións con músicos e faranos viaxar pola esencia da música celta a través de países como Irlanda, Escocia ou Bretaña pero tambien polo mundo hispánico que forma parte do mundo celta.

Carlos Núñez está considerado como un músico extraordinario, dos mais serios e brillantes do mundo, pero tamén é un Artista con maiúsculas: o seu carisma, a súa enerxía, o seu espírito pioneiro fixérono moi popular, traspasando con fartura os límites habituais dos seus instrumentos.

A xa tradicional xira de nadal do gaiteiro percorrerá os principais Teatros e Auditorios do país.

Son moitos os premios e nomeamentos que o avalan: Un  Grammy polo disco gravado  cos seus mestres  The Chieftains; dous nomeamentos aos  Grammys Latinos; Premio Ondas ao mellor directo e o Premio da Crítica Alemá,  Preis  der  Deutschen  Schallplattenkritik. Nos seus discos participaron Luz Casal,  The Waterboys, Jackson Browne,  Ry Cooder e Roger  Hodgson de  Supertramp e compartiu escenario con  primerísimas figuras tales como Bob Dylan, Sinéad Ou’Connor e  The Who.

Para solistas amateur ou pro que buscan un oco para tocar ou cantar estilos dos máis visibles como o rock, folk, pop, jazz, blues… Pero tamén para os músicos e/ou instrumentos que NON atopan sempre o seu espazo nas jams e nas salas: rap, opera, heavy, experimental, música clásica/conservatorio, etc.

Fomentando un espazo para músicos timidos e para xente nova, o pracer de tocar un solo onde te poidan oír, pero sen verte, xa que estarás, literalmente, nun espazo de 1m cadrado entre dúas prantas. Case como tocar na casa.

Todos os estilos musicais son benvidos, excepto os que conteñan letras racistas, homófobas ou excesivamente vulgares.

Os solistas actúan nun oco entre as 2 prantas. Así, non se pode ver ao solista, só poderás oílo. Haberá un descanso entre cada solo para facilitar a mobilidade do publico e dos artistas.

Non se pode subir ou baixar as escaleiras mentras alguén esté actuando (cada músico ten un tempo aproximado de 2-3 temas, uns 10 min.)

Por cortesía, aínda que o estilo non sexa do voso agrado, e aínda que sendo un bar non pedimos silencio total, pedimos que non se fale moi alto no transcurso das actuacións.

Fai agora máis de 20 anos os astros confabularon o encontro do misto e o bidón de gasolina. Despois dun éxito irresistible cos 3 Sudamaricones (El gran salto a la fama 1995) Tony Lomba & Elio dos Santos pasaron da wachu world music á canción lixeira máis pasional (Pareja de hecho 1997). Cos excesos e os egos desorbitados chegou a súa definitiva disolución a principios do novo milenio.

A pesar das irreconciliables diferenzas e encontróns o seu corazón volve palpitar cada ano por estas datas como nun conto do Nadal e os seus concertos son xa outro recoñecido evento tradicional.

Aos seus inevitables hits (Hoy es un día especial , España, España, Alfredo Landa, Ese amor de abuela, Bunbury….) este ano súmanlle un himno máis.

Tony Lomba e Elio dous Santos son a vosa cesta de Nadal.

En decembro rematan programación anual co tradicional Concerto Extraordinario de Nadal. Nel, ofrecerán unha mestura entre a música de Sibelius e a de John Williams, apostando por esa vertinte ou vocación onírica e máxica presente nestas obras.

O programa combina a banda sonora de Harry Potter co impresionante concerto para violín e orquestra de Jean Subelius, que será interpretado pola violinista suíza Maristella Patuzzi.

Un concerto para todos os públicos que busca conxugar o pracer que sentimos moitos pola música, independentemente de se apostamos pola música sinfónica ou polas bandas sonoras, para despedir todos xuntos a tempada e darlle a benvida ao novo ano.

Programa:

Concerto para violín en re menor, op. 47, de Jean Sibelius

Harry Potter, de John Williams (BSO)

Solista: Maristella Patuzzi

Dirixe: Manuel Martínez Álvarez-Nava

A Orquesta Clásica de Vigo realizará o último concerto do 2019 o 28 de decembro no Teatro Afundación de Vigo cunha proposta de nadal pensada para todos os públicos.

En decembro remataremos a programación anual co tradicional Concerto Extraordinario de Nadal. Nel, ofreceremos unha mestura entre a música de Sibelius e a de John Williams, apostando por esa vertente ou vocación onírica e máxica presente nestas obras.

O programa combina, baixo criteriterios de uniformidade sonora, a música composta para a banda sonora do filme Harry Potter co impresionante Concerto para violín e orquestra de Jean Sibelius, que será interpretado pola violinista suiza Maristella Patuzzi que xa en 2018 compartiu escenario coa nosa formación.

Este concerto busca chegar a todos os públicos cunha proposta que aposta pola diversidade e a capacidade de unir que ten a música sinfónica en directo. Pechamos así a programación anual coa que celebramos o 35 aniversario da Orquesta Clásica de Vigo, a orquestra máis antiga de Galicia.

Programa:

Concerto para violín en re menor, op. 47, de Jean Sibelius

Harry Potter, de John Williams (BSO)

Solista: Maristella Patuzzi
Dirixe: Manuel Martínez Álvarez-Nava

Fai agora máis de 20 anos os astros confabularon o encontro do misto e o bidón de gasolina. Despois dun éxito irresistible cos 3 Sudamaricones (El gran salto a la fama 1995) Tony Lomba & Elio dos Santos pasaron da wachu world music á canción lixeira máis pasional (Pareja de hecho 1997). Cos excesos e os egos desorbitados chegou a súa definitiva disolución a principios do novo milenio.

A pesar das irreconciliables diferenzas e encontróns o seu corazón volve palpitar cada ano por estas datas como nun conto do Nadal e os seus concertos son xa outro recoñecido evento tradicional.

Aos seus inevitables hits (Hoy es un día especial , España, España, Alfredo Landa, Ese amor de abuela, Bunbury….) este ano súmanlle un himno máis.

Tony Lomba e Elio dous Santos son a vosa cesta de Nadal.

Avalada por 30 anos de éxito e 5 millóns de espectadores en todo o mundo, esta produción recibiu grandes ovacións nas grandes salas de toda Europa: no Musikverein de Viena, Concertgebouw de Amsterdam, a Philarmonie de Berlín, o Musikhalle de Hamburgo, o Auditorium Parco della Musica de Roma, o Gran Teatre do Liceu ou o Palau da Música de Barcelona, o Teatro Real e o Auditorio Nacional de Música de Madrid, etc.

O programa, inspirado na tradicional cita musical que cada ano celébrase en Viena, inclúe os títulos máis coñecidos do rei do valse, Napoleón, Festa das flores, O valse do emperador ou Champagne. Non faltará o valse máis soado de todos, O Belo Danubio azul, nin a Marcha Radetzky que, compasada polas palmas do público, adoita pechar a velada.