A Sala Ártika programa obras de Galicia, Portugal e Chile no seu Festival de Teatro Internacional
A Sala Ártika comeza no mes de febreiro a segunda edición do Festival de Teatro Internacional FITAVI. Un festival onde o público poderá gozar cos espectáculos de Galicia, Portugal e Chile. Un total de seis espectáculos nesta segunda edición que comeza o 1 de febreiro co espectáculo Non pasarán da compañía Ártika Cía e remata o 23 de febreiro con Hellen Keller; muller marabilla? de Chévere. Programa completo e entradas premendo aquí.
A Sala Ártika, situada na avenida de Beiramar, continúa celebrando o seu décimo aniversario cunha programación variada e de gran calidade. Nesta ocasión presentan a segunda edición do Festival de Teatro Internacional FITAVI, un evento que trae a Vigo seis interesantes propostas de Galicia, Portugal e Chile durante todo o mes de febreiro. Os prezos das entradas oscilan entre os 10 e os 16 €.
Programación
Preme no título de cada obra para acceder á súa ficha completa e mercar as entradas
Sábado1 e domingo 2 ás 20:00 h – Non pasarán de Ártika Cía.
O proxecto teatral “Non Pasarán” xorde como unha resposta creativa e comprometida ante os desafíos políticos e sociais do noso tempo. Nun contexto marcado polo rexurdimento de ideoloxías autoritarias e o crecemento de movementos antidemocráticos, esta obra eríxese como un faro de resistencia e conciencia, destinado a iluminar as sombras do pasado e do presente. Cunha visión ambiciosa e un enfoque multidimensional, o proxecto establece unha serie de obxectivos claramente definidos que abarcan desde a sensibilización e a reflexión ata a acción e o compromiso. A través dunha combinación única de narrativa teatral, elementos de comedia cruel e drama absurdo, “Non Pasarán” busca non só entreter ao público, senón tamén desafiar as súas percepcións, estimular a súa imaxinación e mover os seus corazóns.
Sábado 8 ás 20:00 – Amadeo(s) de Teatro Art’Imagem
Este proxecto pretende crear un espectáculo teatral a partir da obra do artista plástico amarante Amadeo de Souza-Cardoso que explora de forma performativa o seu universo pictórico, nun momento no que a arte rompeu co pasado, as experiencias e os lugares polos que tamén pasou, así como personaxes, artistas e amigos cos que se cruzou e co tempo e o contexto histórico, social e cultural no que viviu. O teatro de actores, de imaxe e movemento, físico e visual, reunirá varias disciplinas contemporáneas das artes escénicas, onde os actores descobren, xogan e subverten o universo plástico de Amadeo e da pintura, en formas e obxectos animados, transformándoos en personaxes que contar e compartir historias co público, prescindindo da linguaxe humana tal e como a coñecemos, das palabras faladas en varias linguas, trocándoas por exclamacións, interxeccións, onomatopeas, xogos vocálicos e tamén consoantes, berros, risas e choros mesturados con voces animais, nun refinado traballo de vocalidade, técnicas de mímica e pantomima, clown, xestos nos que o corpo e os obxectos se mesturan nunha posible interpretación lectora de arte máis ou menos “abstracta” ou “conceptual”. ” da obra principal de Amadeo, transformándoas en material teatral para compartir directamente cos espectadores.
Domingo 9 ás 20:00 – Chegar e encher de Inventi Teatro
Canto ao fracaso, un divertido monólogo teatral de Bea Campos onde conviven a improvisación, a narración oral e o cabaré. Pasen e vexan… Esta muller que está no escenario era unha nena adorable. Unha pequena que alegraba ás veciñas coa súa ledicia. Tiña todo o que precisaba para ser feliz, segundo lle dixo a súa mestra de primaria… Hoxe, aos corenta anos, esta muller debería estar tranquila, incluso aburrida. Coa serenidade dunha vida que non depara moitas sorpresas… O caso é que nalgún momento esa moza tomou decisións que a afastaron do camiño e a levaron sobre as táboas deste escenario. Chegar e encher propón unha reflexión ácida e divertida sobre a imposibilidade de controlar as nosas vidas e a dificultade de encaixar nos roles de xénero marcados.
Sábado 15 ás 20:00 – Yo duelo de La Gaviota Podcast
A obra é un relato onírico de autofición onde unha actriz/bombeira usa o teatro coma escusa para honrar os seus mortos. A dor física é a ponte que conecta biografía, memoria e ofrenda. Esta actriz/bombeira é neta de Wilson, un dos 19 detidos, torturados e asasinados da masacre de Laja – San Rosendo (1973, Chile). Ambas dores conéctanse nunha cidade azoutada constantemente por incendios e fisuras que cada vez se abren máis, permitindo un achegamento entre estes seres que non alcanzaron a coñecerse pero que comparten unha dor, en principio física, unha dor que traspasa e que viaxa en todos os planos atravesando o emocional, non só das persoas que rodean esta historia ; senón dun país que intenta sandar no medio das circunstancias imposibles da vida. O teatro é tamén un protagonista nesta historia, a través del hónrase e ofrenda aos que están baixo terra, permitindo mobilizar as dores e transformalas en expresións artísticas.
Domingo 16 ás 20:00 – Épica vulgaris de Improversados
Espectáculo de improvisación favorito de case todo o mundo menos dun pequeno reducto de infieis que sufrirá unha terrible maldición coa que non teremos nada que ver. A suma perfecta entre o grandilocuente e o terrenal fan da tese deste espectáculo a premisa perfecta para provocar de forma instantánea un accidente sublime orquestado por Pedro Placer, Antía Vidal, Victor Castro e Diego Salgado. As historias rocambolescas de Épica Vulgaris, o grimorio da improvisación (onde a nosa audiencia escribe o que os espíritos lles inspiran) contadas polos personaxes de fantasía (que poden ir dende Florindel, caballero elfo da Orde do Geranio, ata Paca, a veciña do cuarto) entrelázanse cunha banda sonora especialmente creada para a ocasión, co atractivo de ver os nosos músicos sacarse da manga os cachivaches máis inverosímiles, ademais de desafiar as súas percepcións, estimular a súa imaxinación e mover os seus corazóns.
Venres 21, sábado 22 e domingo 23 ás 20:00 – Hellen Keller. A muller marabilla? de Chévere
Texto de Chévere: “Todo o proxecto comeza ao descubrir unha muller, totalmente descoñecida para nós, chamada Helen Keller. Nacida en Tuscumbia (Alabama), convértese nunha celebridade mundial ao ser, segundo as fontes oficiais, a primeira persoa xordocega en obter un título universitario en 1904 en Harvard, despois dun duro proceso de aprendizaxe desde os oito anos. Polo menos esta é a parte da súa vida que fica na memoria colectiva, como un exemplo de superación da discapacidade. E polo que sabemos, a maioría dos seus escritos acaban rescatados como simples aforismos motivacionais. Pero ao investigar en varios arquivos dixitais norteamericanos imos descubrindo outras facetas desconcertantes da súa vida, que son sistematicamente ocultadas. E o máis sorpredente, nos últimos anos espállase polas redes sociais unha campaña que afirma que Helen Keller é un fake, incluíndo unha petición en charge.org para eliminala da historia”.