REVISTA ABRIL

Playlist: Música para mover o esqueleto

Publicado o por

Despois do amor, o tema máis popular das artes posiblemente sexa a morte. A nosa música non é allea a esta temática, algo do que damos conta nesta fúnebre lista de reprodución:

  1. «A Santa Compaña», de Golpes Bajos. A Santa Compaña (1984)

«En la noche fría dejan sus moradas, viniendo a este mundo a expiar las culpas»

A banda máis rompedora da movida viguesa dos 80 visita co seu particular estilo o mito da estantiga.

  1. «Bailaré sobre tu tumba» , de Siniestro Total. Bailaré sobre tu tumba (1985)

«Te asfixiaré con mi malla de ballet»

Nunca unha ameaza de asasinato foi tan celebrada e coreada; a canción máis famosa do grupo máis famoso da cidade.

  1. «Canción de amor y muerte», de Iván Ferreiro. Confesiones de un artista de mierda (2011)

«Marchita y cansada, besarte infectada fue mi decisión»

Paco Plaza deulle unha nova dimensión a este tema de amor ao utilizalo nos títulos de crédito do filme de terror [•REC]³: Génesis (2012).

  1. «Bella durmiente», de Eladio y los Seres Queridos. Orden Invisible (2014)

«Y entre la vida y la muerte, ella tiró de los hilos y se durmió para siempre»

Con gran lirismo e beleza, Eladio Santos compuxo esta letra para afrontar a perda dun familiar.

  1. «El día de los muertos», Óscar Avendaño & Reposado. Burro (2015)

«Con los muertos he vuelto a hablar»

De letra sucinta e instrumentación densa, Avendaño fala cos mortos a través dun blues crepuscular cuxo vídeo se gravou no madrileño cemiterio de La Almudena.

  1. «Consulta la prensa mañana», de Los Marcianos. Una tormenta de canciones de amor a quemarropa (2016)

«Ya verás, consulta la prensa mañana: masacre sangrienta en La Iguana»

Asasinato en masa dos indies vigueses por amor é o que propón o grupo de –ehem!– indie máis marciano que se caracteriza polo sarcasmo que verte nas letras.

  1. «La Purga», de The Riggos. The Riggos (2018)

«En La Purga podrás matar a los demás»

Adaptación libre e punkrockeira da saga de filmes The Purge, onde unha noite ao ano se permiten todo tipo de crimes sen castigo.

  1. «Inferis», de Basanta. Colorama (2018)

«Ven y dile a Cobain que nos abra la puerta»

Ocultismo, rituais e viaxes ao inferno son algúns dos temas desta fantástica canción da que Aleister Crowley estaría orgulloso.

  1. «Necrotú y yo», de Presumido. Re-Vendetta (2019)

«Y qué más da si estás allá y yo en el mundo de verdad… Aún te siento respirar»

REVISTA ABRIL

Unha demostración de electro-pop sibarita onde bailar no aquén e falar do alén non é incompatible.

  1. «Skancarajazz (Song for Gonzalo)», de Transilvanians. Soulful Space (2020)

Como indica o propio título, este tema instrumental é unha homenaxe nunha sorte de second line para o finado Gonzalo Villar, querido axitador cultural e xerente de varios locais de música emblemáticos en Vigo.

Pablo Vázquez
Redactor

The following two tabs change content below.
My LinkedIn profileMy Vimeo channel

Pablo Vázquez

Graduado en Comunicación Audiovisual pola Universidade de Vigo, é un apaixoado do cine, da música e da fotografía. É director dos documentais 'O profesor', 'The Death: el reencuentro' e 'Cuna de músicos', ademais de coautor do libro 'Son da cidade', o que lle fixo coñecer aínda máis a escena musical viguesa. Ten traballado con distintos grupos e salas da cidade, ademais de participar nos últimos anos como Xurado Novo nos festivais de cine de San Sebastián e Novos Cinemas.