'¡QUE SALGA ARISTÓFANES!' de Els Joglars

Cunha dramaturxia contemporánea, combinando a música, a danza, a literatura e o visual poñemos o foco na infantilización do mundo adulto que conleva vivir nunha ilusión, nun Mundo Disney, onde a arte debe ser correcto, fácil e que non faga dano. Arte vaselina. Sobre a idea de que a arte debe ser alleo á moral construímos un espectáculo onde os Aristófanes, os Chaplins ou os Molières encarnan a risa do disidente #ante unha sociedade asada na relixión dos sentimentos. Desde o humor e a sátira mostramos a perversidade buenista que sinala, delata e lincha aos discrepantes nas novas fogueiras de Twitter, Facebook e demais redes. Non estamos nun xogo de bos e malos, nin en determinar a moral para seguir, tratamos de iluminar a falsidade de maneira tan evidente que o propio espectador descubra outra realidade insospeitada. Un catedrático de clásicas destituído da universidade é internado nun Centro de Reeducación Psicocultural debido ás secuelas mentais producidas polo cesamento. O seu coñecemento e admiración polo mundo clásico, faille asumir por momentos o personaxe de Aristófanes. Así, entre a realidade e a ficción, imaxina ao dramaturgo grego como modelo de liberdade fronte a unha sociedade cada vez máis repleta de tabús intocables.