Venres, sábado e domingo ás 20:00

Hai un lugar da memoria onde os pasos anteriores ecoan en presente, un espazo potencial onde a presenza sucede como lugar de a-parición, algo acode nesa trama palpitante… entre os pasos que o tempo suspende, o corpo móvese levado por aquilo que trae, unha polifonía de voces na voz. Alí onde unha chamada xógase en nós escoitamos a lingua que arde, a pregunta en ruínas baila a súa extravío… emerxencias dun tempo que á vez ignoramos.

-E a ocasión cantaba: entre todo a sede ladra na saliva… a / patadas a melodía deixaba caer tres notas e un cego na voz / doe lonxe aquí, a outra cara do xesto ofrecido. / Entre todo a sede treme en buraco, / movendo acentos a plena luz escoita / onde… margulla o esqueleto, / a que sabe agora o teu silencio? / Coa boca aberta… a curiosidade do corpo salvaxe e / o seu bebedoiro de ausencias tras a lingua, / non chega a pregunta para converterse en niño / o que sopra cruza a intemperie, / deixando ver a transparencia máis antiga / pastaban os ollos daquela noite, en / apenas un instante cuspiu o bosque. / Aínda a imaxe conta sementes… pasos dunha multitude / no fondo do rasguño. / De que falan os mortos… / o que non sabes alcanza primeiros pasos, / no chan doutra voz / danza… / É tempo de que?

ENTRADAS